5. TOON RESPECT VOOR JE OUDERS EN HELP HEN.1

1

In de ogen van een kind zijn ouders soms moeilijk te begrijpen.

Er bestaat zoiets als een generatiekloof, maar dat hoeft eerlijk gezegd geen onoverkomelijke barrière te zijn. Als je zwak bent, is het verleidelijk om je heil te zoeken in leugens en uitvluchten en dát is het nu juist waardoor er een muur wordt opgetrokken.

Kinderen zijn best in staat om meningsverschillen met hun ouders bij te leggen. Vóór je een grote mond opzet, kun je minstens een poging doen om de zaak rustig te bespreken. Als een kind oprecht en eerlijk is, kan het niet anders of er wordt naar hem geluisterd. Het is vaak echt wel mogelijk tot een compromis2 te komen,
waardoor er van beide kanten begrip en overeenstemming kan worden bereikt. Het is niet altijd makkelijk om goed met anderen op te kunnen schieten, maar je zou het wel moeten proberen.

Je mag niet over het hoofd zien dat ouders bijna altijd handelen vanuit een sterk verlangen om te doen wat volgens hen het beste is voor het kind.

Kinderen zijn hun ouders dank verschuldigd omdat ze hen hebben grootgebracht – als ze hen inderdaad hebben grootgebracht. Hoewel sommige ouders zo gesteld zijn op hun onafhankelijkheid dat ze geen tegenprestatie willen accepteren, zal er toch vaak een tijd komen dat het de beurt is van de jongere generatie om zorg te dragen voor hun ouders.

Wat er ook gebeurd is, we moeten in gedachten houden dat onze ouders de enige ouders zijn die we hebben. En als zodanig behoren we onder alle omstandigheden respect voor hen te tonen en hen te helpen.

Tot de weg naar een gelukkig leven hoort
ook dat je op goede voet staat met je ouders
of met degenen door wie je bent opgevoed.

  1. 1. respect tonen: achting tonen; met eerbied en hoffelijkheid behandelen.
  2. 2. compromis: het onderling regelen van meningsverschillen waarbij elke partij toegeeft op sommige punten en vasthoudt aan andere, om zodoende gezamenlijk tot overeenstemming te komen.